επίσης...
Ήταν κάποτε ένας πρίγκιπας που ήθελε να παντρευτεί μια πριγκίπισσα, αλλά έπρεπε να είναι αληθινή πριγκίπισσα. Άρχισε λοιπόν να ταξιδεύει σ ολόκληρο τον κόσμο για να τη βρει , αλλά πάντα υπήρχε κάποιο εμπόδιο. Πριγκίπισσες υπήρχαν πολλές αλλά το αν ήταν πραγματικές πριγκίπισσες, αυτό δεν μπορούσε να το διαπιστώσει : πάντα υπήρχε κάτι σ’ αυτές που δεν πήγαινε καλά. Έτσι επέστρεψε πάλι στο σπίτι του και ήταν πολύ λυπημένος, γιατί ήθελε πολύ να βρει μια αληθινή πριγκίπισσα.
Ένα βράδυ, ξέσπασε μια τρομερή καταιγίδα, οι αστραπές και οι βροντές έπαιρναν κι έδιναν και η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς. Ξαφνικά ακούστηκε ένα κτύπημα στην πύλη της πόλης και ο γέρος βασιλιάς πήγε να την ανοίξει.
Ήταν μια πριγκίπισσα που περίμενε έξω, εκεί μπροστά στην πόρτα. Αλλά, Χριστέ και Κύριε! πώς την είχε αλλάξει η βροχή και ο δυνατός αέρας! Το νερό έτρεχε κάτω από τα μαλλιά της και τα ρούχα της, μέχρι τα παπούτσια της κι αφού είχαν γεμίσει τα παπούτσια της έβγαινε κι έξω. Παρ’ όλα αυτά, αυτή επέμενε ότι ήταν μία αληθινή πριγκίπισσα.
«Καλά, θα το μάθουμε αυτό σύντομα», σκέφτηκε η ηλικιωμένη βασίλισσα. Χωρίς να πει τίποτα, πήγε στο υπνοδωμάτιο, πήρε όλα τα στρωσίδια από το κρεβάτι και έβαλε ένα μπιζέλι στον πάτο του κρεβατιού. Ύστερα πήρε είκοσι στρωσίδια και τα έβαλε πάνω από το μπιζέλι και μετά πρόσθεσε άλλα είκοσι πουπουλένια στρώματα πάνω από τα στρωσίδια.
Σε αυτό το κρεβάτι, η πριγκίπισσα έπρεπε να κοιμηθεί το βράδυ. Το πρωί, την ρώτησαν πως είχε κοιμηθεί.
«Ω, πολύ άσχημα!» είπε. «Μόλις που έκλεισα τα μάτια όλη τη νύχτα. Μόνο ο Θεός ξέρει τι ήταν στο κρεβάτι, αλλά ξάπλωνα σε κάτι τόσο σκληρό, ώστε είμαι μελανιασμένη σε όλο μου το σώμα. Είναι φοβερό!»
Τώρα ήξεραν ότι ήταν μια αληθινή πριγκίπισσα, επειδή ένοιωσε το μπιζέλι, ενώ ήταν ανάμεσα είκοσι στρωσίδια και είκοσι πουπουλένια στρώματα.
Μόνο μία αληθινή πριγκίπισσα θα μπορούσε να είναι τόσο ευαίσθητη σε αυτό.
Έτσι ο πρίγκιπας την πήρε για γυναίκα του, αφού τώρα ήξερα ότι είχε μια αληθινή πριγκίπισσα και το μπιζέλι τοποθετήθηκε στο μουσείο, όπου μπορείτε να το δείτε και σήμερα, αν δεν το έχει κλέψει κανείς. Ναι ήταν μια αληθινή ιστορία.
Χανς Κρίστιαν Αντερσεν