Ο Ομηρος στην Οδυσσεια περιγραφει με συγκινητικο τροπο το περιστατικο του θανατου του Αργους,του πιστου του σκυλου, την στιγμη που τον αναγνωριζει παροτι ηταν μεταμφιεσμενος σε ζητιανο και ειχε να τον δει 10 χρονια.

Μια σχεση μοναδικη.Μια σχεση που εκανε ακομη και τον σκληροτραχηλο Οδυσσεα να δακρυσει και μαζι του δακρυσαμε και εμεις,καθε φορα που το διαβαζαμε.Τι ειναι ομως αυτο που κανει ενα αλογο ον να δεθει συναισθηματικα με ενα λογικο?

Οι Αρχαιοι Ελληνες εκτιμουσαν τοσο, μα τοσο πολυ ,τον σκυλο,που τον τιμησαν τοποθετωντας τον στο συμπαν.Ειναι ο αστερισμος του κυνος,και με αυτον τον τροπο δηλωσαν την μεγαλη τους αγαπη για αυτον.
Ο σκύλος του Ομηρικού Οδυσσέα έγινε σύμβολο αιώνιας πίστης και αφοσίωσης.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το όνομα Άργος στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει γρήγορος και αποτελεί την αντίθετη έννοια του επιθέτου αργός.