*Ξεκινάμε με το τραγούδι
Τρεχαντήρι θ’ αρματώσω
με τιμόνι και πανιά
να σε πάρω και να πάμε
στου Γαρμπή τη γειτονιά
Να γυρίσουμε παρέα
στου νοτιά τον καφενέ
να τα πιούμε στην αγάπη
κι όλα ρεφενέ
Κι αν ο έρωτας μας δέσει
και βρεθούμε αγκαλιά
Πρόσεξε να μην μας πιάσει
το μελτέμι του βοριά.
*Συνεχίζουμε με το ποίημα των παιδιών:
Ώσπου μια μέρα βροχερή
έφτασαν στης Κίρκης το νησί
που ήταν περίεργο πολύ.
Βγήκαν στη στεριά
και είδαν ζώα αρκετά.
Ήταν ήμερα καλά
αλλά ήταν άνθρωποι παλιά.
Λύκοι, δράκοι και λιοντάρια
ήταν του Οδυσσέα τα παλικάρια.
Ήπιαν φίλτρο μαγικό
που τους έδωσε η Κίρκη στο ποτό.
ΚΙΡΚΗ: Ελάτε εδώ ζωάκια
να σας κάνω κεφτεδάκια.
ΖΩΑ: Επειδή διψάμε πολύ,
δώσε μας λίγο κρασί
να φύγει η δίψα η τρομερή.
Άνθρωποι γίνονται στη στιγμή
και απειλούν την Κίρκη με κοφτερό σπαθί.
ΖΩΑ: Κάνε ανθρώπους τους συντρόφους
για να γυρίσουν πίσω στους δικούς τους τόπους.
Εκπληρώθηκε η επιθυμία
αλλά τους έμεινε άλλη μία.
ΖΩΑ: Γίναμε ξανά ζωάκια
για να κάνουμε τα δικά μας ταξιδάκια.
Έτσι τελειώνει η ιστορία
με χαρά και φαντασία.
